Tasavvufî bir terim olarak râbıta

Tasavvufî bir terim olarak râbıta Gündüz, İrfan Bu makale tasavvufî tecrübede önemli bir yeri olan râbıta kavramının tanımı, çeşitleri ve sûfilerce nasıl uygulandığını içermektedir,

Râbıta ile aynı kökten türeyen ve Kur'ân-ı Kerim'de yer alan ribât ve murâbata, sınırlarda düşmanı gözetlemek, nöbet tutmak, verilen emrin eksiksiz yerine getirilmesi anlamlarını ifade eder. Genel anlamda râbıta, ilahi ve zati sıfatlara muttasıf olan müşahede mertebesine ermiş kâmil bir şeyhe kalbi bağlamaktır.

Dolayısıyla sûfiler, huzur ve gıyâbında şeyhin sûreti ve özelliklede ruhâniyetini hayalen kendisi ile birlikte farz eden müridin, şeyhinin yanınday- ken takındığı tavrı gıyabında da sürdürmesi gerektiğini ifade etmişlerdir. Mutasavvıflar, "Ey iman edenler! Allah'tan korkun ve sâdıklarla beraber olun" âyetinde geçen sadıklarla beraber olmayı râbıtaya delil olarak kabul ederler.

Tasavvuf klasiklerinde sâdık ve sâlihlerle beraber bulunmaya, fâsık ve dünya ehli ile bir arada bulunmaktan sakınmaya önem verilmiştir. Râbıta da bu bağlamda tasavvufi tecrübe açısından yorumlanmıştır.;

This article contains the description of the concept of rabita, vvhich has a significant place in Sufi experience, its types and the way Sufis apply it. Ribât and murataba, vvhich are derived from the same root with Rabita and used in Quran, means observing the borders, keeping guard, and accu- rateiy fulfilling any order given. In its general meaning, rabita is the affiliation vvith a perfect spiri- tual Sufi master, vvho has reached the stage of spiritual vvitnessing (mushahada), gualified vvith divine attributes. Therefore, Sufis have expressed that a spiritual pupil, vvho irnagines the presence of the form and particularly soul of his sheikh in his absence, should continue the attribute he has vvhile he is vvith his sheikh, even though he is avvay from his sheikh. Sufis take the Quranic verse "Oh the believers, fear from Allah, and be vvith the truehearted", particularly the phrase "be vvith the truehearted'' as an evidence of rabita. In the classics of Tasawwuf, emphasis has been put on being vvith the truehearted and true vvorshippers, avoiding to sit vvith vvrongdoers and vvorldly people. In this regard, rabita has been interpreted in terms of Sufi experience.