An autoethnographic exploration: how did Agnès Varda change my way of seeing?
An autoethnographic exploration: how did Agnès Varda change my way of seeing? Demirhan, Zeynep ABSTRACT: This thesis uses autoethnography as the research method to explore how Varda’s filmmaking has inspired the way I film and document my memories of the city. Agnès Varda’s autobiographic eye and cinematic subjectivity in the nexus of the urban environment are significant in three respects. First, Varda represents her memories by mixing autobiographical narration with artistic experiments with form. Thus, this thesis will explore two documentaries, L’Opéra Mouffe (1958) and Les Plâges d’Agnès (2008), and an installation Les Veuves de Noirmoutier (2004) from her exhibition L’île et Elle (The Island and She) at the Fondation Cartier in Paris. Second, Varda’s films are situated in certain places, which she deems important in constructing one’s identity. Hence, this thesis argues that the term genius loci is central to her take on places. Third, Varda’s filmmaking can be interpreted as a flâneusian activity. Thus, the focus will be on Varda’s relation to the city in her selected films Cléo from 5 to 7 (1962), Les Dites Cariatides (1984), and Uncle Yanco (1967). Whereas the first part of the thesis will emphasize Varda’s experiences of the city and her relation to the spirit of places, the second part of the thesis will highlight the resonances between Varda’s filmmaking and my way of recollecting my memories of the city in film, following the footsteps of Varda, and reflecting on my relationship with Istanbul after Ankara. In particular, the thesis will reveal the effects of Varda on my three short films Survival (Büyükada), Neighbor (Dolapdere,) and Faces (my grandmother’s gradual loss of memory).; ÖZET: Bu tez, otoetnografik araştırma yöntemini kullanarak kentteki anılarımı belgeleme sürecimin Varda’nın film yapma biçiminden nasıl etkilendiğini inceler. Agnès Varda’nın otobiyografik gözü ve kentsel çevre ile olan bağlantısındaki sinemasal öznelliği üç açıdan önemlidir. Öncelikle, Varda anılarını, otobiyografik anlatım ve biçimiyle oynadığı sanatsal denemelerle karıştırarak sunar. Bu nedenle tez Varda’nın iki belgeseli L’Opéra Mouffe (1958) ve Les Plâges d’Agnès (2008), ve Paris’te Fondation Cartier’de düzenlediği L’île et Elle (The Island and She) sergisinde bulunan Les Veuves de Noirmoutier (2004) enstalasyonunu inceleyecektir. İkinci olarak, Varda’nın filmleri insanın kimliğini inşa edebileceği önemli bulduğu mekanlarda yer alır. Bu bağlamda tez, mekanın ruhunu kavramını onun filmlerinde yer aldığını öne sürer. Son olarak, Varda’nın film yapma biçimini flanözyen bir aktivite olarak tanımlanabileceği için, kentle olan ilişkisinin ön planda olduğu Cléo from 5 to 7 (1962), Les Dites Cariatides (1984) ve Uncle Yanco (1967) filmlerine odaklanılacaktır. Tezin ilk bölümü Varda’nın şehirle ilgili olan deneyimlerini ve mekanın ruhu ile arasındaki ilişkiyi vurgularken, ikinci bölümü Varda’nın film yapımı ile onun izinden giden şehirle ilgili olan anılarımı toplama halim ve Ankara’dan sonra İstanbul ile olan ilişkimi yansıtma biçimim arasında bağlantı kuracaktır. Özellikle, üç kısa filmim Survival (Büyükada), Neighbor (Dolapdere,) ve Faces (anneannemin yavaş yavaş hafızasını kaybetmesi) üzerinde Varda’nın etkilerini ortaya çıkaracaktır.
Bilgi
An autoethnographic exploration: how did Agnès Varda change my way of seeing? Demirhan, Zeynep ABSTRACT: This thesis uses autoethnography as the research method to explore how Varda’s filmmaking has inspired the way I film and document my memories of the city. Agnès Varda’s autobiographic eye and cinematic subjectivity in the nexus of the urban environment are significant in three respects. First, Varda represents her memories by mixing autobiographical narration with artistic experiments with form. Thus, this thesis will explore two documentaries, L’Opéra Mouffe (1958) and Les Plâges d’Agnès (2008), and an installation Les Veuves de Noirmoutier (2004) from her exhibition L’île et Elle (The Island and She) at the Fondation Cartier in Paris. Second, Varda’s films are situated in certain places, which she deems important in constructing one’s identity. Hence, this thesis argues that the term genius loci is central to her take on places. Third, Varda’s filmmaking can be interpreted as a flâneusian activity. Thus, the focus will be on Varda’s relation to the city in her selected films Cléo from 5 to 7 (1962), Les Dites Cariatides (1984), and Uncle Yanco (1967). Whereas the first part of the thesis will emphasize Varda’s experiences of the city and her relation to the spirit of places, the second part of the thesis will highlight the resonances between Varda’s filmmaking and my way of recollecting my memories of the city in film, following the footsteps of Varda, and reflecting on my relationship with Istanbul after Ankara. In particular, the thesis will reveal the effects of Varda on my three short films Survival (Büyükada), Neighbor (Dolapdere,) and Faces (my grandmother’s gradual loss of memory).;
ÖZET: Bu tez, otoetnografik araştırma yöntemini kullanarak kentteki anılarımı belgeleme sürecimin Varda’nın film yapma biçiminden nasıl etkilendiğini inceler. Agnès Varda’nın otobiyografik gözü ve kentsel çevre ile olan bağlantısındaki sinemasal öznelliği üç açıdan önemlidir. Öncelikle, Varda anılarını, otobiyografik anlatım ve biçimiyle oynadığı sanatsal denemelerle karıştırarak sunar. Bu nedenle tez Varda’nın iki belgeseli L’Opéra Mouffe (1958) ve Les Plâges d’Agnès (2008), ve Paris’te Fondation Cartier’de düzenlediği L’île et Elle (The Island and She) sergisinde bulunan Les Veuves de Noirmoutier (2004) enstalasyonunu inceleyecektir. İkinci olarak, Varda’nın filmleri insanın kimliğini inşa edebileceği önemli bulduğu mekanlarda yer alır.
Bu bağlamda tez, mekanın ruhunu kavramını onun filmlerinde yer aldığını öne sürer. Son olarak, Varda’nın film yapma biçimini flanözyen bir aktivite olarak tanımlanabileceği için, kentle olan ilişkisinin ön planda olduğu Cléo from 5 to 7 (1962), Les Dites Cariatides (1984) ve Uncle Yanco (1967) filmlerine odaklanılacaktır. Tezin ilk bölümü Varda’nın şehirle ilgili olan deneyimlerini ve mekanın ruhu ile arasındaki ilişkiyi vurgularken, ikinci bölümü Varda’nın film yapımı ile onun izinden giden şehirle ilgili olan anılarımı toplama halim ve Ankara’dan sonra İstanbul ile olan ilişkimi yansıtma biçimim arasında bağlantı kuracaktır.
Özellikle, üç kısa filmim Survival (Büyükada), Neighbor (Dolapdere,) ve Faces (anneannemin yavaş yavaş hafızasını kaybetmesi) üzerinde Varda’nın etkilerini ortaya çıkaracaktır.
